ἀπριάτην

ἀπρῐάτην [pron. full] [ᾰ] (ἀπριάδην read by Rhian. in Hom.), Adv. of πρίασθαι,

A without purchase-money, ἔνθα με . . ἐκομίσσατο Φείδων ἥρως ἀ. (speaking of a man) Od.14.317; so in late Prose

ἥδετο ἀ. εὐωχούμενος Agath.4.22

:—also as fem. of Adj. [full] ἀπρίατος, μή με ἀπριάτην περάσαντες (sc. Δημήτερα) h.Cer.132;

δόμεναι . . κούρην ἀπριάτην ἀνάποινον Il.1.99

: acc. pl.,

ἀπριάτας Pi.Fr.169.7

.